Ay İle Söyleşi Şiiri - Hüseyin Sönmez

Bugün suratın asık
Konuşmuyorsun benimle
Derdim yok ki seninle
Haydi gül artık
Biraz gülümse.

Akşamın olmasını
Dört gözle bekledim.
Seni ne çok sevdim,
Ne çok özledim.
Gökyüzünde
Yollarını gözledim.

Gelmediğin günlerde
Hep adını andım.
Yıldızlarla konuşup
Onlarla kandım.

Işığınla aydınlanınca
Bu gece,
Mutluluktan
Uçtuğumu sandım.

Göller, denizler
Kavuştu sana.
Yıllarca içtim
Bu mutluluğu
Hep kana kana.

İçimdeki, ruhumdaki
Bu cana
Kan verdin.
Can verdin.
Ay dedem.