Ay Hüzün Şiiri - Meral Vurgun

gelirken albahar çiğdem yüzüm
giderken bir kara hüzün
Alp dağları yıkılır üstüme
neresine tutunsam çöker gökyüzü
uykusuz bir gecenin ardında kalır gözüm
gün yüzünü hep sensiz açar
ve bütün sabahlar sensiz ışır

günaydın
ayaydın
düşaydın
ay vurulup öleydim
yanıp yakılaydım
sarhoş olaydım
ay gülüm günaydın

giderim ay yüzün hüzün
beni bu dağlardan sorma
ay nehir akma çağlama
cehennem başım üstüne
beni sen dağlama

gelirken her mevsim bahar
koynumda karanfiller allanır
gidişler yaprak dökümü
dağlarım boranlanır
ay gelsen dedim
gelsen de ben vurulup ölsem

ay yüküm ağır
sen orda, ben burada
taşımaz omuzlarım
ayrılık sol yanımda kırık dallar gibi asılı...