sesler geçiyor gözlerimden akşam vakti
ne desem dinlemiyor bu saatte kimse ay halimi
bıraktım ben de yelesini taylarımın soğuk iklimlere
alnından öptüm bütün sularını dünyanın sessizce
babam da annesini öpmüştü alnından o gece
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Çok güzel bir şiir ...
her gece ay
=
dengeye duruyor su
Düsündürücü dizeler...
Beynimizdeki o sesler birakmaz bizi, mesgul eder hep...
Saygilar.
Güzel şiir,kutlarım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta