Ay Güneşini Arıyor Şiiri - Katre Deniz

EY gönlümün padişahı
EY göz nurum,
sultanım...
EY bana eşlik eden yoldaşım
ışığımda hayat bulan diğer yarım
bu gönül gönülsüzdür
bundan gayrı sensizliğe

GÜNEŞİ zindanlarda tutsunlar
günler kara kara gecelere dönsün
geceler GÜNEŞLE nurlansın
MÜMKÜN MÜDÜR?

GÜNEŞİ indirsinler gökten
ayda düşsün peşine
bulsun kendini yer yüzünde
MÜMKÜN MÜDÜR?

hangi gafil cür'et edebilir buna
ve
hangi sersem bu gücü bulabilir kendinde

EY benim AYsimam
ben GÜNEŞİN değil miyim senin
nefesim yettiğince ışığımdan
istesem de bırakamam seni mahrum

günümü tamamlayan gecem
SEN OLMASAN
kim beni onca yıldız arasından
ayırt edebilirdi BİR GECE VAKTİ...