Ay göründüğünde Şiiri - Musab Mir Selim

Ay göründüğünde
Gider bakarım düşler denizine
Yakın yosun işlemeli kayaların burcundan
Henüz çıkmıştır çehren su yüzüne

Ay göründüğünde
Belki hiç konuşmaz bir kelime
Gibi tütün sarısı bıyıklarıyla
Arkadaşlık edersin gayri ihtiyari gençliğime

Ay göründüğünde
Ayak izlerim değil midir
Ayrılır bir ırmağın boylamına
Ayrılır benden
Helal bir yorgan atlında
İki düşten ararız seni

Ay göründüğünde
Bu yolun karanlık suyuna inen
Bir yangının külleri bir yıldız tozu
Olarak parıltısını döken
Ölü denizlerin kadim yakamozu

Ay göründüğünde
Önce yangınlarımdan bir duman gibi
İncelip sonra çıkacağım bedenimden
Öz varlığım gibi savrulacağım dağlara

Ay göründüğünde
Cellat türbesinden aşağı gider bakarım
Boğazlanan yanılgılarım sen misin diye
Kul görmez nahif bir gölge öldüğünde
Arkadaşlık edersin gayri ihtiyari gençliğime