Ay gölgesinde Şiiri - Cengiz Emre Karatekin

Akşam uyandı mı kapımı çalar,
Esrarlı gözlerin ay gölgesinde.
İçimi ürperten bir korku salar,
Can alan sözlerin ay gölgesinde.

İsmin erişince ufkun ardına
Yıldızlar dökülür ayaklarına...
Senden tipi eser,benden fırtına
Kış düğünü olur,ay gölgesinde.

Bir mecnun ümidi,beni çıldırtan
Kalbimde kan gibi saklı hatıran
Dilimde çığlığa döndüğü zaman,
İpe çekilirim,ay gölgesinde.

Bahtımı sürgüne salacak gibi,
Gül tüten hayalin bir kaçak gibi,
Ölüme susamış bir bıçak gibi,
Bütün özlemlerin,ay gölgesinde