Ay göğe doğsa bile Şiiri - Oktay Çekal

Ay göğe doğsa bile…

Dört duvar şahidim olsun, karanlık gecelere,
Yüreğim yorgun bir savaşçı gibi, yaralı ve asi,
Durmaz çığlığı içimdeki sesin, patlar hayata,
Sevginin kanı akar, göğe dağılır bedenim…

Ruhumda bir çılgınlık, fırtınası eser,
Alır gider duyguları, adres sormadan,
Kör kurşun gibi, gözden kaybolur,
Gittiği meçhul sokaklarda, hep seni arar…

Yanarım tenimde, kururum çöl gibi,
Varlığım ezilir, çıkmaz soluğum,
Görünmez gecelerde, kaldım sıkışıp,
Çıkamam ay göğe, doğsa bile…

Vurulan canım, hayat arıyor,
Nefesim ciğerime, sensiz yetmiyor,
Gitmekle vadem doluyor sende,
Bakışlarım gözlerinde, hüküm giyiyor…

Oktay ÇEKAL
22.01.2012-07.07