Gece ay düştü suya
Düşlerin şavkı yansırken semaya
Gölgelerin ötesinde
Kimsesiz değildi çakıl taşları
Bir kadın, belki de bir erkek
Ne farkeder ki; insan dı ne de olsa
Öylesine bir başına
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını