Gökyüzü yıkılırken
Üstüme bir ay düştü
Ay düştü
Vay vay
Beynimde yıldız yıldız
Şimşekler çakıyorken
Kalmış iken yarınsız
Toplumsal çirkeflerden
Bana da bir pay düştü
Pay düştü
Vay vay
Çırpındım ve direndim
Ayı tepmeledim
Benim suçum yok dedim
Omuzlarım üstünden
Bir belgesel izledim
Seneler bir bir düştü
Say dediler say
vay vay
Tarif edilmez gündü
Utancımdan ağladım
Ta başımdan ayağa
Fokurdadım kaynadım
Kuru kelleye döndüm
Meğer boşaymış ömrüm
Kaşlarımdan yay düştü
Yay düştü
Vay vay
Galaksiler karıştı
Kulaklar sağırlaştı
Güm güm
Tüm Uzay düştü
Uzay düştü
Vay vay
Ne kimse sesim duyar
Ne kimse bana bakar
Herkes derdine düştü
Dayanılmaz bir sıcak
Terler göle dönüştü
Gözler hep fırtlak fırtlak
Ateşler öze düştü
Gökyüzü yıkılırken
Üstüme samanyolu yetmiş güneş ay düştü
Güm güm
Tüm uzay düştü
vay vay
Vay anam vay vay
26.8.2006
Mevlüt YanarKayıt Tarihi : 26.8.2006 22:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belgesel...volkanizma...uzay...Ve bir çaresiz yaratık insan....Ancak küçük bir iradeye sahip.Göz rengini boyunu bile bir bukalemun kadar ayarlayamayan.........O küçük iradeyi doğru kullanabilmek ne kadar zor!
Tebrik ediyorum şairini. Kalbi muhabbetlerimle...
Ahmet Süreyya DURNA
Dinmez Er-Çeşme-
TÜM YORUMLAR (5)