Yürekte yolculuk başlar, sensiz hayale
Gün ışığı söner, ay düşer yalnız eşkâle
Kanım damlar ellerinde ağlayan gözlere
Gül kurudu elimde, düştüm yaban ellere
Sinemde söndün kül oldun harlı ateşlere
Kar oldun yağdın baharda açan çiçeklere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
