Ay dost Sofrası dost
Ben dolunayın seyrine doyamam
O bir dostu hatırlatır bana
Dolunay yüzü
Yıldız yıldız sözü
Güneşlerle değişilmez özü
Gözleri şiir...
Ben gökteki o beyaz gülü çok sevdim
Dolunay ağlıyor göklerde
Dolunay en yakın dostum sofrası bal...
Dolunay bahar hediyesi
Kışına kalmışız zamanın
Dolunayın çiçekler var elinde
Dolunay bana çiçek fikirlerle gelir
Dolunay bana baharlarla gelir
Dolunay bahar yüzlü dostu hatırlatır...
Dolunay en hilesiz dost
Ey gönlümdeki dost
Ay yüzlü dost nerede
Zehir katılmış aşımıza
Geceler karanlık şimdi
Bulutsuz gecelerde
Ay neler neler
Söyler gidip-gelip
Bebelere
Gülümser bebeler
Fısılda en büyük sırrı bana ay
Penceremde beklediğim ay
Çok uzakta mısın
Ay tuzakta mısın
Ay av gibi bulutlar avcı...
Göklerdeki en uslu kuş gibi
Kanadında yük mü var bu gece
Gel her gece pencereme
Fısılda en büyük sırrı
Göz yaşım büyüsün
Sofram büyüsün aşım büyüsün...ay
Ay öğretmenime benzer en çok
Ay ay yüzlümü hatırlatır en çok
Yeni bir harfsin her gece
Nebinin parmak işareti
Hala hafızanda mı
Her gece oturmalıyım sofrana ay
Gönlüm bir bebe benim
Gönlüm kainata gebe benim
Ay en yakın dostum sofranda bal...
Kayıt Tarihi : 23.6.2005 00:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!