Sen uyuyordun
Bu şehir uyuyordu
Saat sıfır dörttü
Bir parkta çimenlere uzandım.
Ay, dolunaydı bu gece
Bir yıldız kaydı gökten
Onu, kendim sandım…
***
Biliyor musun?
İnsan bazen
Mutsuzluğuna da bir teselli buluyor.
Mesela ben;
En güzel mısralarımı
Hep bu saatlerde
Hep yalnızlığıma yazdım…
***
Kayıt Tarihi : 26.8.2019 13:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!