dinlemeyeceğim rüzgârın çağrısını
sözcükler nereye götürürse gideceğim
yele göre ezgi işim değil
tehlikeli balkonlardan uzak duramadıysam da
atlamadım giden trenlere de
pencerem masamda
köküm yerde değil
solukta
buldum kendimi
oldum sehpamda
yazı çizdim
sana sorsalar haylaz bir çocuktum
bir ölçek içtim şuruptan
belki yeter ömrüm
bendeki seni yaşamaya
şimdi sormazlar mı bana
bendeki sen kim
diye merak etmezler mi
adını
meşguliyetimin papatyası
desem
kim inanır
ay dolunay bu gece
yüzümle birlikte
göğü doyasıya yakacaktır
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sözcükler nereye götürürse gideceğim
yele göre ezgi işim değil
tehlikeli balkonlardan uzak duramadıysam da
atlamadım giden trenlere de... (Bir yaşam koçunun sözlerini dinliyormuş gibi hissettim. Dizelerin koskoca bir hayatı bilgece iki cümleyle özetliyor.) Eline yüreğine sağlık...
yüzümle birlikte
göğü doyasıya yakacaktır
final biharika yüreğine sağlık kalemin daim olsun saygılarımla
TÜM YORUMLAR (2)