Ay doğmuyor hışmından kararıyor gece

Ay doğmuyor hışmından kararıyor gece
Eskisi gibi mehtap göstermiyor yüzünü
Güller karalar bağladı bülbüller yasta
Sahile vuruyor denizin gözyaşları
Kumsallar içten içe ağlıyor
Benden önce duymuşlar gidişini
Kan akıyor gözlerimden,yüreğimden sen
Caddeler sokaklar üzerime üzerime yürüyor
Geceye inat gündüzler kararıyor
Yokluğun hançerini saplıyor bedenime
Yıldırım gibi düştü gidişin bu şehre
Ve ben yavaş yavaş tükeniyorum