Ay Doğmuyor Gönlüme Şiiri - Soner Keskin

Senden ayrılalı
Bu dünya çok karardı
Artık ay doğmuyor gönlüme
Doğmuyordu doğmuyordu..

Artık açmıyordu bahçemde çiçekler
Ötmüyordu kuşlar
Ben ise çaresiz yapayalnız
Sessiz bir köşede ağlıyordum

Hayat bana iki şeyi öğretti
Bir seni bir de sensizliği
Gözlerim gözlerindeyken mutlu
Mutlu iken umutlu
Masum güzelliğine doyamaz
Doyamazdım doyamazdım..

Yeter artık rüzgar kırma dalımı
İzin ver artık açsın çiçekler
Bal yapsın arılar..

Bilir misin Gül yüzlü sultanım
Sensiz karanlıklardayım
Çıkmaz sokaklarda
Bilinmez diyarlarda

Biliyorum sen varsın
Burada orada her yerde..

Her yol sana çıkıyor
Tüketmeyeceğim içimdeki sevgini

Soner Keskin
23.9.8-Tekirdağ