Ay Doğarken Nurdan Sırra
🌙
Ay doğarken nurdan sırra yürüdüm
Can elinden aşk şerbetin içtim ben
Ben bu yola serdilimi sürdüm
Batın ile zâhir ile geçtim ben
🎶
Ay ışığı düşer cânın yüzüne
Kandil olur Hakk cemâlin izine
Ne gam olur aşık olan dînine
Ben bu tende Şah’ın nûrun seçtim ben
Nakarat:
Ay demeyin, nur o candan gelen
Yâr demeyin, O’dur ezelden bilinen
Kul Sâdıkı can gözüyle görelim
Aşk meydânı serden geçenlerin yeridir
🎵
Ay tutulsa, aşk kapanmaz gönüle
Her nefeste çağrılır Hak ismine
Mansûr gibi dara gelir öz ile
Ben bu dara yâr adıyla düştüm ben
Nakarat (tekrar):
Ay demeyin, nur o candan gelen
Yâr demeyin, O’dur ezelden bilen
Ben Hatâî, can gözüyle görelim
Aşk meydânı serden geçmek işidir
Ejder Gulkokar fakirül Melâmi
25,07,2025
Ankara 11;07
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 11:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!