Ay doğarken her akşam, mehtâb uyusun
Dalsın gözüm mehtâba, hülyâya doysun
Ayın şavkı gönlümde, bir murâd olsun
Dalsın gözüm mehtâba, hülyâya doysun
Açılsın gonca güller dalında solsun
Bin bir râyiha ile rûhuma dolsun
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta