Ay Derim Şiiri - Vedat Koparan

-Sen Tek Tanesin Sezgilerin Gücünde-

eser dışardan içeriye buzuldan soğuk mu soğuk hoyrat bir hava
yanmaz kaloriferler üşütür betonlar dolanır usum hüzün ırmaklarında
rüzgarda dalı kırık boynu bükük bir yetim gibi duran güller düşer aklıma

özlem büyütür zaman yanar benliğim bir ince sızıdır kanar yoksunlarda
varsam derim varamam ah varamazsında sarındık vurulmuşluğumuza
bu çapsız satılık köşe kapmaca yaşamda tutulmuşuz insana sevdaya

iyi demeyi öyle çok özledim ne çok ister oldum elden gelmezde
yüreğim mengenede sıkıldıkça öfkem kabarır bulutlar iner düze
yaşamak bu değil bilirken yaşıyoruz dersin her şeye rağmen de

çisil çisil bir çığ yangını kopartır şimşekleri
kopartır fırtınaları akar dururum rengi acı sarı
darmadağın olur pembe hayaller kalakalırım…

mevsim nihayet gösterdi kendini
ve doğa giydi kardan gelinliğini
nasıl bir tutulma bu gel gör bende ki seni

oysa bilmezsin ki bir dağ yangını var içerimde
ben hep üşüdüm durdum kara sensizlikte
zamansız ağrılar büyütürüm gece gün içinde
akıp giderim koca dağın eteğinde har gülüme

çekilir içimin erkenci kuşları dalarım hayaline
ay seni düşlemek var ay ten bir har gecelerde
sahibi yok zamanın akar kendi gergefinde
ay derim düşerim bitimsiz güzel gözlerine

Vedat Koparan 20.12.2005

bir söz bir can nasıl büyütür zamanı
nasıl akar düşünce duygular
sere serpilir çağlar cansıcağı şiire yansır.