Ay Dede Şiiri - Seyraqif Coculu

Ayrılıq hasrə ti yüzende beni,
Dağların seyrine çıkdım, ay Dede.
Anamız Şindinin qlkıb başına,
Ağlayıb köksüme sıkdım, ay Dede.

Ayakladım Büyük Tapın başını,
Kartal uçan kayaların tuşunu,
Yazıb bir lövheye yurdun yaşını,
Ben Bala Şindiye taxdım, ay Dede.

Deresini, tepesini yokladım,
Dolandım Yaylanı çiçek kokladım,
En yüce zirvede ayak sakladım,
Pirden bu cihana bakdım, ay Dede.

Yaralar var vatanımın köksünde,
Dayanıblar milletimin kasdında.
Medne tepesinde, ocak üstünde,
Hoş güne bir nezir çıkdım, ay Dede.

Kucaqladım kayasını, taşını,
Saklaya bilmedim gözüm yaşını,
Zalım felek yaman görüb işini,
Çaresiz yanaraq-yakdım, ay Dede.

Dolana-dolana Tağlıya getdim,
Bayram bulağını ziyaret etdim,
Eyilib gözündə n doyunca içdim,
Hasrat kalasını yıkdım, ay Dede.

Gök yüzünü kara bulut alanda.
Şimşekler çaxanda, leysan olanda,
Seller-sular derelere dolanda,
Qoşulub sellere akdım, ay Dede.

Coculuyam, bitirmedim sözümü,
El-obada ağartmışam yüzümü,
Şindilerde koyub geldim izimi,
Menim de beleymiş bahdım, ay Dede