Ay'da mı Küstü Bu gece Şiiri - Haydar Okur

Son rengini alırken mavi ufuklar
İçimdeki kelebeğim şarkılar söylüyordu
Dün akşam üzeri apansız bir ses
Sanki sevdamıza son gongunu vuruyordu....
Yine kararacaktı günler
Yine donup kalacaktı can damarım
Ve yine üşüyecek, titreyecektim...
Gecelerin titrek bitimlerine değin

Ah sevgili!
Sevda denilen şey,
Göz pınarlarına vuran bir yağmurmuydu, bilemedim...
Bilemedim, dağları saran yangının acısı neydi?
Yağmurlar kirpiklerime asılı kaldı
Damla damla, içime aktı akacak
Yoksa bu, sevdamızın ayrılık anlarımıydı...

Kış kıyamet vurgunu, erken sardı benliğimi
Donan tenimdi
Yanansa yüreğim...
Hangi fırtınalar koparamaz ki, dallara asılı yaprakları
Lime lime dökülmedeyim şimdi.
Son umut, en son kurtarıcı bir daldı
Gönlüne bıraktığım sevgi azığı
Aç o azığı
Aç ki nice anıları saklamışız içine dürüm dürüm..

Günler hasret gürzünü vurarak geçiyor sineme
Gece uzun, tez geçmiyor can kuşum..
Ne yıldızların kay kay şöleni
Ne ay'ın tebessümü
Evren sukun, dünya sessiz
bense sarı dolamalı, mor ölüşlerdeyim...

Neden şarkı söylemiyor yıldızlar?
Yoksa, Ay da mı küstü bu gece?

Kumrularda ötüşerek nazlaşmıyorlar artık
Bak ufukdan güneş doğdu doğacak
Söyle bana ışık kuşum
Neden hala her yer karanlık?
Neden karanlık

KÖMEN