Çıplaklığımı
Pazara götürmüştüm,
Çulsuz diye almadılar...
Zamanın nankör,
İnsanın bir bilmece olduğunu;
Çiçeklerin bir açıp, bir solduğunu,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
İpekli,
Gün ışığında parlak,
Elbiseler içinde göründüm.
Pazarda ve mavi sonsuzluğun yollarında bir gün,
En uzak yıldızlara yürüdüğümün,
İsmini “Ay’da Düğün” koydum.
Kıskanmadılar...
çok duyarlısın, çok... sevgiler -Cumhur Boratav-
Demek ki 9 yıl öncesiyle,
şimdisi arasında bir arpa boyu bile
olumlu yol alamamış İnsanlar....
Kutluyorum Emin bey,
çok doğru anlatmışınız
yitirilen değerleri...
İşte bu şiir! Dengeli alegorik benzetmeler. Farklı çağrışımlara kapılar açan imgeler. İnsanı düşlerinin derinliğinden yakalayarak çekiyor kucağına.
Çok teşekkürler ,sevgiler.... Şiirleriniz enfes...Sanki itici gücü var...Etkili...Sağlam
Hocam, hep öyle yapıyoruz. Bakıyoruz ama uyanmıyoruz. Uyandırmıyorlar... Ama böyle söylemler yüreklere işledikçe o da olacak... Tebrikler...
Sadık Softa
siz söylemeye devam edin elbet bir gün duymayanlar duyar görmeyenler görürü inanmayanlar inanır kutlarım..........
Hicabi Ceylan
evet gerçekten çok hoş yüreğinize sağlık
Çıplaklığımı
Pazara götürmüştüm,
Çulsuz diye almadılar...
neler kaçırmış insanlar bir farkında olsalar..... abi gene çok güzel tebrikler.
Uyanmak uyaniklarin isidir, dost. Uyuyan devler hala kis uykusunda. Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba
Bana vatani görevimi yaptığım 1990 yılların Kıbrısının portresini hatırlattı..Kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta