Ay çukuru Şiiri - Kemal Tanyıldız

Kan kokusu
Kurdun kuşa ettiği…

Yankısız dağların gün ölümünde
Yeni ağarmıştı tan kuşkusu
Yeni çözülmüştü tomurcuğun toprağa dili
Otağına it düşmüş
Feveran bir geçmişti
Kendi koyaklarında vurulan…

Siyah üç yumruk gökyüzünün gözlerine
Ve oraya
Üç mil/ üç oyun/ üç soluk
Gibi düştü/ düş’tü
Sırtından kopan bir çığın (çağın) ıslığı
Islığın çizdiği kuralsız bir ay çukuruydu
Dişlerinin buğusu…

Çözüldü sonra
Bir rahibenin rahminden sızan utanç
Kaldı ki
Bu şehir
Bu dağın piçi…
Bu dağ
Bu şehrin yetimiydi
Yetmiş miydi

Kan kokusu
Kurdun kuşa ettiği…

Ali Kemal Tanyıldız