Ay Çekilmesi Şiiri - Ahmet İkiz

Hangi gece cama çıksan,
Bizim evin üstündeki ay gidiyor.
Niyedir bilmiyorum..
Bilmem kaç senelik masa örtüsüne ilişiyor gözüm.
Bir ümit,
Şehri dolanıyor tüm en sevdalı gözler,
Ayı gözlüyor.
Aslında bu, yalan olur bilmiyorum dersem,
Hem bu, gözlere de yakışmaz,,
Zaten bu masa örtüsü biraz çarpık duruyor.
Onun da dengesini bozuyorsun,
Ve cam kenarı saksıda duran çiçekleri,
Zamansız kıskandırıyorsun yine,
Bilmiyorum dersem, yine yalan olur,
Sözlere de yakışmaz hem..
Ahengini karıştırıyorsun şu gökyüzünün,
Mesela geçen gece mordu,
Ya da eflatun,
Lakin hiç siyah değil.
Biliyorum,
Görmedim desem yalan olacak,
Hem ellere de yakışmaz hiç..

Hangi gece cama çıksan sen,
Hemen bir yarış tertip ediliyor,saçlarına
En bilinmedik galaksilerden,
En uzak yıldızları da getiriyorlar,hiç düşünmeden.
Ondandır; gece-gündüz birbirine giriyor,
Ve az sonra..
Bizim evin üstünden ay gidiyor.
Yoksa sen hala,
Sana seranadı bitecek mi sanıyorsun gecenin?
Biz konuştuk..

Geç içeri,
üşüteceksin.