Ay Çehreli kız Şiiri - Nurullah Muslu

Ay gibi aydınlık güle benzer gül cemalin,
Sümbül gibi salkım salkım duruşun halin,
Dert üstüne dert eklenmiş çilekeştir ahvalin.
Hep zirvede olmak istersin,ne çare ki durursun.
Sevdiklerin acı çeker sen kendine vurursun.

Alt,üst, olur alem,ufuklarsa kararır,
Acı elem katmerleşir,goncaların sararır.
Bazen meçhule giden yollar bile daralır,
Her bitiş bir başlangıçtır Nur görünür ufuktan
Kucaklar insanlığı, sende aç kollarını,ey kutlu cihan.

Sabret her gelen dert mümine af vesilesidir,
Sığın Hak katına bu isyanlar neyin nesidir,
Nur dağından fışkıran ses Cebrail’in sesidir,
Rehberliğinde Rasul’ün (sav) oku diye bağırır,
Kulak ver, bu ses, insanlığı,kurtuluşa çağırır.

Gül Rasul’ün (sav) gül çehresi tecelli eder sende,
Ay ve güneş yıldızlarla saklı duruyor tende,
Çiçekler rengarenk açar, dolaştığın her yerde.
Gül yüzünde güller açsın,elem uğramasın bahtına,
Sevgiler yoldaşın olsun,otur Cennet tahtına...