Çarmıhta çivi
Erguvanda utanç çiçeği
Tesbihte
İlahına amade tane.
Köprü altı
Pabuçsuz ayaklı.
Somun ucu ısırık avurtlarında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Haaahahaaa,
İnanın 45 yıl geriyi hatırladım.
Somunun gevrek ucundan yiyerek gelirdim eve.
Gerisi malümunuz. Hiç gülesim yoktu napayım.
Güzeldi
Tamay hanım.
AY ÇARPTI GALİBA BENİDE..DAHA DOĞRUSU ŞİİRİNİZ :)))
Çok keyiflendim bu şiiri okuyunca. Her dizesinde hınzırca gizlenmiş nefis vurgular.
Kutlarım.
tebrikler güzeldi
osman karahasanoğlu
Hep düşünmüşümdür. Ben ay ışığında şirlerimi çok daha akıcı ve çok daha anlamlı yazabiliyorum. Şimdi şiirnizi okuduğumda gerçeği tam olarak gördüm. Gerçekten şiirlerimizi ay çarpıypr ve onun çarpması ile akıcı dizler dökülüyor.
Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Saygılarımla
Islak yerlere düşen aydınlıktan gözlerin görür olması gibi . Ya yağmurdan , ya gözyaşından ...
Çok değişik ve bir solukluk . Kutluyorum sayın Şair ..
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta