Ay buluttan çıkınca gel, şimdi başım dumandır
rüzgardır dağıtır efkarlarımı
kar kapatır dağlarımı
yolların üstünde sis
cin, top atar meydanlarda
yüreğim yanar
Aldırmadan kırağıya gecenin
hükmü kalkar penceremin
yel gelir kızıl soğuktan
sen gelir hinzir oğuktan
yüreğime kuru hasret
kahrettiğim güne inat sevgili
adı konur yenilgimin
kaybettiğimdir!
Aşk olsun, ağlıyor musun?
hadi gülümse
düşler sokağında dümdüz giderken
eşlik et düşlerime,
gülüşlerimi ver bana, sen de'lerimi ver
sevmelerime gel
gülücüklerle uyandır bir sabah...
Kayıt Tarihi : 21.11.2017 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kesici](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/21/ay-buluttan-cikinca-gel.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!