Ay Buluta Girmiş Şiiri - Kazım Doğan

Ay buluta girmiş gülüm gördün mü?
Karanlığa meydan okuyan ay, ışıtamıyor dünyayı,
kara bulutların avucunda kayboluvermiş ışığı.

Ay;
Aydınlatmak istiyor dünyayı,
kara bulutlar giriyor araya,
engel oluyor ışığının dünyaya ulaşmasına.

Tıpkı benim sevdam gibi
Ayın dünyayı ışıtma sevdası
Doğuyor göremiyorsun
Sevdiğine ışık verip ışıtamıyorsun.

Ay buluta girmiş gülüm,
kara bulutlar engel oluyor doğmasına,
Hep karalar engel değil mi zaten
Işıkların doğmasına.
oysa ben sana olan sevgimi, ayın koynuna sardım,
aşkımı sana bir türlü söyleyemiyorum,
ben seni bilki gülüm çoook seviyorum.

Ay buluta girmiş gülüm,
Karaları bağlamış bulutların arasından doğamıyor,
Ve ben ayın doğmasını bekliyorum,
Vekalet verdim aşkımıza gebe aya,
Senin gönlüne doğacak.

Ay buluta girmiş gülüm
Kara bulutlar engel dünyayı ışıtmasına,
Sana sevda ışıkları saçmasına,
Koynuna sardığım sevdamı çıkarıp sana sunmasına,

Bekle gülüm hep hava, kara bulutlara teslim olacak değil ya,

Sevgi sabır değil mi, emek değil mi,
aşkın yolları dikenli değil mi,
Bekle gülüm çok yakında ay doğumunu yapacak,
koynuna sardığım sevgimi sana sunacak.
Bekle gülüm,
Bekle gülüm......