Ay Bilgem Şiiri - Murat Yaylacı

Ay Bilgem yavrucuğum
Kokun gelir uzaklardan
Burnumda türüm türüm hasretin
Ciğerimde duman duman...
Kalleş nöbetlere hapsedilmiş
Sarhoş masalarında mezesin şimdi.
Karunun servetini dökseler ayağına
Bilirim senin gözün
Yamalı bir türkmen çadırında...
Ay Bilgem yavrucuğum...
Nerede hangi ellerde doğdun şimdi?
Kirli tebessümlerle
Ağzında bismillahı olmayanlar
Okur ezanını belkide körpe kulaklarına...
Kim bilir hangi şerefe kaldırılan kadehler
Kendi şerefsizliğine içer,
Sen gözünü dünyaya açınca...
Uluşur çakallar sahipsiz dağlarında
Ay Bilgem yavrucuğum
Sana gelmem
Çöle kar yağması gibi
Veyahut erimesi gibi kutupların...
Aybilgem yavrucuğum
Sesin gelir uzaklardan
Böler uykularımı gecelerce
Kokuna hasret yüreğim
Sel olur iner gözlerimden
Aybilgem yavrucuğum
Yüzün doğar rüyalarıma
Bir hançer gibi saplanır yokluğun
Titrek bedenim sığınır suretine...
Bir kız çocuğu ağlar
Şimdi çok uzaklarda
Yağmur yağmur iner gözünden
Damla damla düşer toprağa...
Feryadına yarılır Nil...
Yıkılır Azerin putları bir bir.
Asra yemin olsun gelecek bir gün
Görülecek hesaplar...