Ay soldu yanında Sara
Saçlarından güneşe tırmanılabilir mi?
Nereye kadar götürür gözlerindeki derinlik
Kırık bir gönül bu gideceği yer besbelli
Ay soldu yanında Sara, ölüm üşüdü
Yorgun deniz, mezara götür beni
Gece seni göremiyorsam yaşatma beni
Bu ne tutsak yaşam bir çift göz uğruna
İçimden gelmese de sürekli tekrarlıyorum
Yorgun tabiat toprağa götür beni
Şehrayin türküleri benim için değil
Çünkü ben ölümümü cebimde taşıyorum
Her gün taksit taksit ölmekteyim
Çünkü hüzün makamı damarlarıma notalanmış
Şehrayin şarkıları benim için değil
Eklem yerinden koptu tüm duygularım
Gizliden bir yar sevmek benim harcımmış
Gittiğimiz yerlere gidebiliyorum artık
Oturduğumuz yere bakamıyorum
Eklem yerinden kırıldı tüm duygularım
Münferid insanların içindeyim Sara
Gönlümün hangi yorgunluğunu anlatayım sana
Özlemek desem yetersiz, aşk desem utanıyorum
Kelimler düğüm düğüm artık çıkmıyor anla
Münferid insanlar içinde paramparçayım Sara
Münferid insanlar içinde paramparçayım Sara…
Kayıt Tarihi : 17.1.2021 21:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!