Ay Bendim Parlıyan Yıldızımda Sendin

“ AY BENDİM YILDIZIM DA SENDİN”

Şimdi Sen sonbaharda sararmış bir yapraksın..
Ben ise sonbaharında yeşermiş biriyim
Bil ki sensiz karanlık bir gecede aglarsam yere düşen o göz yaşlarımı bile göremesin nerden göreceksin
Bıraktıgın o zalimligi bile hatırlamıyorsun ki, bu nu göresin vicdan diye bir şey yok muş sende
Sen sonbaharında dalından düşen bir yapraktın ve bilmedin ki seni canından ayıran benim odumu
İşde o bendim beni canımdan ayıran senn senide şim di canından ayıran bendim
bendim..
Bir gece ay bana sordu neden en yakınımdaki parlıyan yıldızı seçiyorsun diye?
Bende cevap verdim Ay bendim parlıyan yıldızımda sendin ama bilmedin,nerden bileceksin.
Ayın yıldızdan büyük oldugunu, düşünmedin ki sana bir soluk kadar yakın oldugumu.
Her nefes cektigimde yaşadıgımı farz eden ben. nefes almayıda ızdırap olarak tanımlıyan sendin.
İşte ay bendim parlıyan yıldızım da sendin