Ay Battı Ben Battım Ey, Ölümsüzlük Meleğ ...

“SEDAT YENİGÜN için”
1-

Ağladım yine bu akşam kalbin kabristanında
Kurumuş filizler altında selviler kucağında

Dondurarak ruhumu uzandım ötelere
Akıttım gözyaşımı sonsuz mesafelere

Gözyaşlarımda ümit bir yeşillik kokusu
Hücre hücre ürperdi vücudun her dokusu

Ruhum eridi şimdi sonsuzun potasında
Artık yokluk eriyim varlığın aynasında

Bildim varlıkta deği,l ahenk yoklukta varlık
Ölümlülük ruhlalara hükmeden ihtiyarlık

İnsanlığın yükünü yükledim omuzuma
Yalancı gerçekleri kattım sabun tozuna

2-
Korkunç bir yalan hayat çırpınmalar bütün boş
Gülücükler altında gülenler hepten sarhoş

Uzattım benliğimi al kutlu ellerine
Kuruyan köklerime biraz su... ümidiyle

3-
Yükledim yüreğime en katı gerçekleri
Yırttım dünyaya yazdığım tüm dilekçeleri

Çıktı savaşa kalbim çıktım savaşa yine
Aklıma gelmemeli dünyadan tek kelime

Oysa neler isterdim neler beklerdim senden
Kefenle gitmeyecek para puldan keseden

Uzanacak ellerim geçmişlere yeniden
Aynı sesler gelecek Uhud’lardan Bedir’den

Bir koca tarih canlı bir hayat gibi
Çağlayarak içimden coşuyor yine sanki

İşte şahlandı atım yeniden nallarıyla
Bulaşacaktır ruhum şehitlik hallarıyla