Ay anam Şiiri - Mehmet Yaşar Genç

Içimi sardiginda her dikenli kördügüm
Kimdi, ilk baktigimda aynalarda gördügüm
Kimdi bahçemde mahrem çiçeklerle büyüyen
Gecelerimde durup gündüzümde yürüyen
Gözleri topragimda gül kokulu bir nehir
Bakislari günesi arayan pervanedir
Ey isigi ruhumda filizlenen ay Anam
Kendi karanligimda kaybolmusum vay anam

Yolcuysam, yollarimda gülücügün saklidir
Çehrene ram olanlar Karanî dudaklidir
Mecnun yüzlü bir vaha, avuçlarinda çile
Gölgende tasiyorsun beni rüyada bile
Bir bak yurduma, nasil devrilmis yere daglar
Her kösede bir masal, eski bir ninni aglar
Feryadimi kanayan bulutlardan duy Anam
Ihanet kursunuyla vurulmusum vay anam

Unutsam da istirap denizlerinde seni
Her an dualarinla kusatiyorsun beni
Bazen damarlarima dokunuyor martilar
Bazen kafatasimla oynuyor karartilar
Boynumu bükenlerin dergâhina varmisim
Cellâdima bin yilin baharini vermisim
Sadak bos; ok kirilmis; parçalanmis yay, Anam
Sahmerana küsmüsüm, darilmisim vay anam

O bembeyaz örtünün her mevsim burçlarinda
En derin firtinalar gizlidir saçlarinda
Hangi serseri baksa hicabina ansizin
Binlerce simsek olur taslara vuran sizin
Senin yitik yillarin ömrümün mehtabidir
Bir uzan da, üstüme çöken daglari kaldir
Bebegini yeniden besigine koy Anam
Dört yanimdan devlerle sarilmisim vay anam

Diyarinda sakayik buldugumuz günleri
Hatiralara gömüp çogaltmisiz kinleri
Her birimiz uzakta yarali gezginleriz
Doruklara bakarken kuyulari dinleriz
Elimizden tutanin gönlü siyah, kalbi los
Kapimizi kiranlar penceremizde sarhos
Yeniden o cihangir elbiseni giy Anam
Zehirli çesmelerde durulmusum vay anam

Ayriliklar çekse de ayagimdan, tutarsin
Sefkatinle büyüyen çigdemlere katarsin
Her damlasi hüzündür alnimdan sizan terin
Biliyorum; silecek o cefakâr ellerin
Kitalar ötesinden gelse de bahtima güz
Ne yetim kalacagim yüreginde, ne öksüz
Beni artik dirilen bir sehzade say Anam
Sanma ki tükenmisim, yorulmusum vay anam

Nurullah Genç