Adını eşidende burnumun ucu göyner
Ayağım daşa deyse dilimde seni söyler
Senden söz açılanda titreyir yerler göyler
Gözlerimin ışığı fermanışan ay ana
Dertlerimin tebibi dermanısan can ana
Sen yadıma düşende helbette ağlayıram
Tez gavuştursun deye Allah,a yalvarıram
Anamın hesretine menemki dayanıram
Dizlerimin tekatı fermanısan ay ana
Dertlerimin hekimi dermanısan can ana
Değişmenem dünyada heç seni özge şeye
Bilmirem belkede eziz anamsan deye
Yaradandan mene mukaddes bir hediye
Sen gözlerimin nuru fermanısan ay ana
Bu Enver,in nefesi dermanısan can ana
Kayıt Tarihi : 7.9.2014 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!