Ay ana Şiiri - Şemsi Qoca

İnden bele töhmetleme, qınama
Niye könlü yada verdim, ay ana.
Pervaneydim, şam gerekdi canıma,
Qanadları oda verdim, ay ana.

Deniz kimi çalhalandım, bilmedi,
Köpüklenib dalğalandım, bilmedi.
Öz oduma nece yandım, bilmedi.
Özüme derd, qada verdim, ay ana.

O, buz oldu olammadım ten ona.
Eser etmir duman ona, çen ona.
Üreyimin denizinde men ona
Bir yamyaşıl ada verdim, ay ana.

Dünya gidi, bir dilbilmez naşı men,
Qucaqladım torpağı men, daşı men.
İnden bele gözlerinin yaşı men,
Derdi sene buta verdim, ay ana.

Söyüdlerin saçı payız elinde,
Üreyinnin bağı bir qız elinde.
Bu dünyada bir vefasız elinden,
Üreyimi bada verdim, ay ana.