simdi beyaz ipli, siyah bir elbise ile
ellerim ellerinde, karisiyoruz biribirimize
gogsune takiliyor biri iplerin
koparamiyorum kendimi, ellerin yine guzel
yine narin ve bugday
ayiriyorsun bizi
bir sey caliyor ve dans ediyor herkes, bir agizdan
ay amor, amor diye.
yagmur sonrasi, herkes ucundan islak
ay amor, amor yine...
Asli miydi adin? Ben yaslanmisim, o buyumus
gelmisin abin ile,
asiktim, cok beceriksizdim gene soyleyemeden
...gittim
ruhum ozgurlugunde, bir fotograf cekmeliyiz
son sozu bilmem yine,
ben karisiyorum o insan seline, ayagim azicik islak
aklim ne guzel yikandi simdi, ne temiz ellerim
degdi ellerine,
Gittik, biribirimizden; benim kalbim yanarken
cennetin tam ortasindan yollar ayrilirken
bir sarki caliyordu
ay amor, amor yine...
Kayıt Tarihi : 19.7.2010 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yimla Yaver](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/19/ay-amor-amor-yine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!