Ay Şiiri - Uğur Yılmaz

Işığında saklı bir ay misali,
Durgunlaştırdın hırçın kalbimi…
Özlemeyi düşünmezken hiç kimseyi,
Çıkaramıyorum aklımdan gözlerini…

Zaman mıydı yanlış olan,
Mekan mı, bilmiyorum…
Mutluluğun bende mi,
Bende mi hüznün, bilmiyorum…

Birçok bilinmezliğin ortasında kalakalmışken,
Ve sen bir anda kalbimi ve beynimi karıştırmışken…
Ne yapmalıyım, ya da neden yapmamalıyım,
Nasıl olur, ya da nasıl olmalıydı ki zaten?

Ne bir cevap bulabiliyorum sorularıma,
Ne de bir çözüm, sensiz sorunlarıma…

Şimdi yalnızca yalnızım,
Belki ölümün uzağında,
Ama yaşamın kıyısındayım…

Güneş ısıtmıyor ki artık beni,
İstemiyorum ne sıcağı,
Ne de güneşi…
Sanırım hüzündü hep
Bu duygusal çocuğun kaderi…

Bilmiyorum…
Bildiğim,
Artık oku çıktı kalbimdeki yayın,
Beni aydınlatmasa da,
Işığı hiç sönmesin bu Ayın…