Ay Şiiri - Hüseyin Mustafa Güvendağ

ay karıldı ekmeğime
ne sana sözüm var
ne gözümde sen
kaçmak isterdim yüreğinden
bir an önce

ayı katık yaptım ekmeğime
gülücükler katılırken
kal yanımda
sus yanımda

ay katılır gözlerimize
gördüğümüz farklı
yaşadığımızdan
zindan
gece
zincir
ay
penceremde yine
sen

sevişmeden sevişmeler uzar
gecelerden gelmez uykular
usumuzdan geçmeyen
hasret dokunuşları
ruhunun derinliklerinde
aydınlığı yırtıp
dökülür pul pul karanlıkta
gözümüzde ay