Ayrılığa Pranga Şiiri - Edip Ferhan Çiftci

Kalbimin penceresinden sızan
Bir nisan yağmuru gibiydin.
Ben kurak bir çöl toprağıydım geceleri üşüyen.
Ve sendin ıslatan
Sevmeyerek beni,
Üşüttüm.
Geceleri beraber yanımda uyumanı istemişken!

Yaşadığım en güzel baharımda
Kalbimin perdelerini çektin göğsümden.
Uzak kaldın öyle yakından bana
Damla damla yağan gözyaşlarının altında.

Beyaz bir gül oldun belki hayatımda açan
Ya da gözü kara bir umut doğurdun.
Pek zordu sevgine bir pranga bağlamak
Kalbinde hüzünsüz bir bahar yaşamak!

Uzun sürmedi yağmurlarınla gelen mutluluk.
Bu da olmayacak oldu.
Şaşırmadım!
Sen, aşkımızı
Sıcak bir yaz sabahında
Ellerinde kuruttun!