Ây Şiiri - Kıvanç Kurt

Kırık camdan dünya paramparça görünüyor
Simsiyah gökyüzünden yıldırımlar fırlıyor
Yapmacık karakterler uykularından kalkmış
Bütün çamaşırlar ortalığa dağılıyor

Avuçlarımda olanca ağır bir hayat var
Sanki kederli günün arifesinde gibi
Otel odası soğukluğunda, derin yokluk
Makyajını yeni tazeleyip gelmiş adeta

İşte şimdi şov zamanı! Kılıçlar çekildi
Herkes düşünmeden ezberlediğini oynadı
Bir anda içlerinden en güzel olanı çıktı
Ve son kez dansa kaldırdı ilk kavalyesini

Er ya da geç olacakları konuşan yoktu
Ruhlar yok, salonda bedenler oturuyordu
Masumiyet ile entrika karşı karşıya
Kana bulanmış maktul, sırtüstü yatıyordu

İki gözü iki çeşme kalakaldı çocuk
Böylece görmüş oldu kaderin cilvesini
Ellerinden tutan olmaz bu saatten sonra
Şüphesiz Hilâl iken bile Ây oradadır