Ay Şiiri - Feyzullah Evcil

Sen bir tanrıça,
Başında:
Kuş tüyünden taç,
Aşkın gölgesinde yaşarsın....
Aşk da bir ay gibi,
Bazen apaydınlık olur,
Bir bakarsın görünmez olur,
Kaybolan duygular gibi.
Bir insan ruhunun aynısı.
Gidince;
Gölgesini ararsın sonra...
Güneşe çıkarsın..
Sıcaklık da fayda vermez,
Sevgisiz kalırsın güneşte,
Rüzgar eser aşk gibi,
Rüzgarların sevdası yetmez,
Mavide kifayet etmez,
Aşkına...
Ay'ı sevdiysen ki,
Ayın sihirli büyüsü çeker seni gölgesine.
Kilometrelece uzakta olsa bile.
Hele ayın ondördü gibi,
Güzelliğin olsa bile.

29 kasım 2012 perşembe
150.12