Ay Şiiri - Feyzullah Evcil

AY'ı bekliyorum şiirlerime,
Mısralarımı aydınlatıyor.
Yeni geldi.....
İncecik kibar ve zarif...
Mısralarımı yazdıkça büyüyecek aydınlığı..
Hüzün çökecek gelmesini beklerken,
Mısralarımı görmeden yazacağım,
Şüphesiz.
O gelene kadar gönül gözümle yazarım,
Değilmi? .
AY;
Haber gönderdi.
Bu akşam yorgunum biraz geç gelebilirim.
Bende beklerim dört gözle hemde.
Onu çok seviyorum.
O kadar mert ve ihtişamlı ki..
Ona kısacık da olsa alışıyorum.
Ğittiğinde kapkaranık oluyor.
Sanki kendimi yapayalnız hissediyorum.
Ama diyorki,
Yarın akşam daha uzun kalacağım.
Yine bekleyeceğim...
Keşke hiç gitmese..
Ben uyusam.
O bana baksa.
Karanlık ruhum aydınlık olacak.
Ama çok dobra.
Bana dedi ki;
Her an gidebilirim uzunca bir zaman için...
Bana alışma....
Ama ben alıştım.
Senin daim olduğunu biliyorum.
Bazen benimle saklanbaç oynasanda.
Saklanbaç
Oynasanda.

22 ocak 2013 salı
23:54