Sesi bile yetiyor, kendini sevdirmeye,
Usulca kulak verin bakın nasıl?
Ay gibi parlıyor yüzü gözlerime,
Yumuşak kalbi vuruyor sözlerine,
Doğmadı İstanbul da böylesi,
Olur mu? Bu gerçeğin ta kendisi,
Gözlerimi kamaştırıyor ince sesi,
Aydınlık gecelerimin prensesi,
Neden bilmem hoştur ellerin sesi…
(A) nlamsız aydınlık, buda neyin nesi?
(Y) anaş istersen bak bu onun hecesi….
Kayıt Tarihi : 19.1.2012 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiiri, hayatı neşe dolu kalbinin temizliği yüzüne yansıyan bir arkadaşıma yazdım...
TÜM YORUMLAR (2)