Avutulmuş düşler Şiiri - Birkan Demirci

Avutulmuş düşlerin rengine kandım,
Yalancı baharın izinde yandım.
Gözlerimde kırık bir sevda resmi,
Her baktığım yerde onu anımsadım.

Hayalden bir dünya kurmuşum meğer,
Gerçekten uzakta, masaldan beter.
Her renk bir aldanış, her ses bir hüzün,
Hangi yol gerçek ki, hangi söz yeter?

Gözyaşıyla doldu kalbimin pınarı,
Her umut kırıldı, sustu fırtınam.
Avutulmuş düşlerin izinde kaldım,
Yitirdim kendimi, kayboldu zaman.

Bir gün gelir diye beklerken hala,
Mehtapla dertleştim sessizce dala.
Avutulmuş düşlerin rengine kandım,
Ama yine de sevdim, bu dünya sala.

Bir tebessümün izinde yürüdüm,
Sesler sustu, ben içime büründüm.
Her yol ayrımı bir hatıra, bir pişmanlık,
Rüyalar da yorulurmuş, onu da öğrendim.