Avutulmuş çocuklar gibiyim

Avutulmuş çocuklar gibiyim şimdi.
Geçmişi bir bir tırmanırken yüreğim
Geleceği olmayan düşlere sarılıyorum
zamana sığmadı yaşadıklarımız
sınırsız sevgimin sahibi sevgilim derdim,
Ne çok yanılmışım biliyor musun?
Şimdi sınırları daraltılmış sevgileri yaşıyorum
ve sevgilim olduğun günleri yargılıyorum.
Avutulmuş çocuklar gibiyim şimdi...
Ne okşadığım saçın var avuçlarımda
ne de kaybolduğum gözlerin var şimdi.
Yüreğim bir cehenem yeri,
bir itirafçının çözülüşünü yaşıyorum sevgiye dair
ve ihbar ediyorum bütün yaşanılanları
sana ait ne varsa hapsediyorum
yüreğimin en daraltılmış derinliklerine
ve gömüyorum seni kimsesizler mezarlığına.
Avutulmuş çocuklar gibiyim şimdi...