Avuttum Kendimi Sözde Şiiri - Cansu Özyücel

Düşündüm bugece yine seni
Bir fincan kahve yudumlarken döküldü tüm gözyaşlarım
Kahvem bitti gözyaşlarım dinmedi
Çağresiz baktım etrafa ses varmı diye
Bi tıkırtı bile yoktu
Sol yanım ağardı
Senin hiç ağarmışmıydı sol yanın
Bitti dedim
Candan gibi 'bitti buraya kadarmış dedim unuttum dedim
avuttum kendimi sözde'
Ne güzel demiş candan
Avutmuş kendini sözde
Bende avuttum kendimi sözde
Yüreğim kanarken avunurum sanma
Zor biliyorum herşeye rağmen zor
Sonu olmuyan bir yola gitmek ve
Kıyısı olmuyan bir denizde yüzmek kadar zor
Gel diyemem sana
Gelme hiç diyemem
Sev diyemem sana
Sevme hiç diyemem
Diyebileceğim tek şey
Kalmak istediğin ve sevmek istediğin yerde ol...