Bir akşam üstü hüzün vakti;
Seni aklımda tekrar tekrar resmettiğim.
Yakamozlar menevişlenirken
altın rengiyle
seni tekrar tekrar yüreğime anlattığım.
Çalmıyor uzun zamandan beri neşe kapımı.
Gamzelerim gülücüklere sancılanmıyor.
Ayaklarım beni getiriyor bu sahillere.
Ufuktaki kızıllık şahittir
sevda yükümlülüğüme.
Avutmuyor nefes aldığım
avutmuyor kalbimin tiktakları,
oysa kabul etmiştim
en büyük şans yaşamak.
Avutmuyor işte bu düşünce
Sen olmayınca
Neye yarar soluk alıp yaşamak.
Kayıt Tarihi : 30.6.2012 14:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/06/30/avutmuyor-3.jpg)
Sen olmayınca! ! ! !
Neye yarar soluk alıp yaşamak………….kutluyorum kaleminiz var olsun:))
Sen olmayınca
Neye yarar soluk alıp yaşamak......Yaşamın sevda içindeki varlığını duyumsattınız,şükranlarımla
TÜM YORUMLAR (3)