Karanlık gecemde seni yazıyordu kalem,
Belkide seni kaybetmeye korktugu için yazıyordu.
Belkide bu Sondu,Belkide yazmayacaktı kalem seni bir daha.
Avuturdu kendini seviyor diye,dönecek diye...
Karanlık gecede damla damla dökülen yaşları yazıyordu kalem.
Ay bile uyumuştu bu satırları yazarken.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var