Gözler karanlığa alışınca,
Karanlık bile aydınlık geliyor insana...
Yüreğim sensizliğe alıştı.
Artık sensizlik bile ölüm gibi gelmiyor bana!
Aynı arzu,aynı özlem yerli yerinde...
Gözlerim hala gözlerinin hasretinde,,,
Beynime kazıdığım yüzünün coğrafyasında hala ellerim...
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Not vermek ıstesem sayılar yetmez,övmek istesem kelimeler yetmez.
başak hanım merabayın şiirinizi tebrik ediyorum yolunuz açık olsun yaşadıklarınız çok açık ve hoş bir şekilde anlatılmış yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta