Gözler karanlığa alışınca,
Karanlık bile aydınlık geliyor insana...
Yüreğim sensizliğe alıştı.
Artık sensizlik bile ölüm gibi gelmiyor bana!
Aynı arzu,aynı özlem yerli yerinde...
Gözlerim hala gözlerinin hasretinde,,,
Beynime kazıdığım yüzünün coğrafyasında hala ellerim...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
