Avuntular Şehri'nden gelen şiirler

sisli geceyi yırtar
gemilerin sirenleri
bir tokat gibi uyandırır

böyle zamanlarda
vurulup düşer dalgalar
ölgünlüğü çöker
sessizliğin simgeleştirdiği yalnızlığa

yoksul bacalardan
ahşap evlerin yamaçlarına doğru
tüter martıların çığlıkları

ekmek tekneleri
kıyılarda yüzerken
eskimiş kadırgalara benzer
karaya vurmuş balıkçılar

gönentilerin el yordamıyla yaşandığı
bu şehirde
gözleri önünde Kız Kulesi'nin
küfürler türetilir

her kaldırımında
ayrı bir film yaşanırken
düet yapılır ölümle
günbegün hoyratlaşır sokaklar

ayıkta, kör kütükte
aynı bu şehir
bir çocuk daha
doğarsa adımı vermeyin.